Concertverslag Jan Akkerman & Band - Back to Vinyl

Vrijdagavond 11 maart was een goed gevulde Rabobankzaal van de DRU Cultuurfabriek in Ulft getuige van een avondje hoogwaardige gitaarmuziek door de internationaal bekendste Nederlandse gitarist, Jan Akkerman en zijn band.

Het theaterconcert heeft als titel Back To Vinyl en als basis dient zijn zesde langspeelplaat uit 1977 die gewoon Jan Akkerman was getiteld, met dit album begon zijn solocarrière pas echt en kreeg er meteen een Edison voor. Het album is eind vorig jaar opnieuw op vinyl uitgebracht en omdat dit het favoriete soloalbum van de van oorsprong Amsterdamse gitarist is besloot hij meerdere songs van deze plaat uit te voeren. De eind dit jaar zeventig jaar wordende Akkerman zit al ruim vijftig jaar in de muziek en werd bekend in groepen als The Hunters (met Russian Spy And I), Brainbox (Down Man e.v.a.) en natuurlijk Focus (House of the King, Hocus Pocus, etc.).

Coen Molenaar op toetsen

Marijn van den Berg op drums

David de Marez Oyens op 5-snarige bas

Het optreden begon met alleen Jan (met zijn onafscheidelijke zwarte honkbalpet) en toetsenist Coen Molenaar en de eerste song zetten meteen de trend van deze avond, want een groot deel van het uit twee delen bestaande concert bestaat uit instrumentale jazzy gitaarmuziek, ondersteund door elektrische piano en andere toetseninstrumenten, de zeer gevarieerd spelende basgitarist  David de Marez Oyens en de uitstekende drummer Marijn van den Berg. Na de eerste song kwamen de andere twee muzikanten naar het podium en werden ze allemaal door Akkerman voorgesteld aan het publiek. Met zijn onderkoelde humor zei hij daarna dat hij, als hij in Italië geboren was, nu Giovanni Agricola zou heten.

Omdat ondergetekende niet het volledige repertoire van Jan Akkerman kent, is het lastig om de gespeelde nummers op te noemen, maar in elk geval zaten daar Streetwalker, Skydancer en Floating bij. Af en toe kondigde Akkerman een song aan en mompelde daarna iets. In de aankondiging van Maybe Another Day zij hij ‘of zoiets’. Ongetwijfeld zal hij ook een of meer songs van zijn recentste album Minor Details (uit 2011) gespeeld hebben.

Doetinchems gitaartalent
Na de pauze kwamen er ineens vijf muzikanten het podium op lopen, want de vooraf al aangekondigde vijftienjarige Doetinchemse gitarist Wies Knipping was nu ook van de partij. Hij werd door Akkerman aangekondigd als een groot talent en hij gaf hem vervolgens alle ruimte om zijn eigen song Zebra te spelen, begeleid door Jan en zijn band. Zowel Wies als Jan speelden enkele solo’s en die waren beide zeer de moeite waard. Wies werd dan ook terecht beloond met een groot applaus.

Wies Knipping

Hierna ging het concert weer verder met vier man en naast in iedere song minstens één gitaarsolo van Akkerman ook regelmatig keyboardsolo’s en in de laatste song van het tweede gedeelte ook een bas-solo op de vijfsnarige basgitaar van David. Er was geen drumsolo, maar Marijn liet gedurende het hele concert horen wat hij allemaal kan, en dat is veel! Halverwege het tweede deel wisselde Jan van gitaar en speelde een song in zijn eentje, maar pas nadat hij de gitaar gestemd had. Overigens speelde hij uitsluitend elektrische gitaren, geen akoestische dus.

In het verleden heeft ondergetekende meerdere optredens van Akkerman bijgewoond waarbij hij wel heel veel aan de knoppen op zijn gitaarversterker stond te draaien, terwijl hij met zijn rug naar de zaal stond. Gelukkig is dat de laatste jaren niet meer het geval. Al was er tijdens een van de laatste songs wel een wat storende brom in het geluid, die maar niet weg te krijgen was.

Het enthousiaste Ulftse publiek bleef net zo lang ‘we want more’ roepen en klappen, dat er nog een toegift volgde in de vorm van een lange bluesy instrumental, waarbij ook Wies Knipping weer meedeed. Voor degene die had gehoopt nog iets van Focus te horen zal het een teleurstelling geweest zijn, want behalve een heel klein stukje van Hocus Pocus was daar helemaal niets van te horen. Dat hij niets van Brainbox speelde is logisch, dat doet hij namelijk al een paar jaar tijdens de optredens met Bert Heerink onder de naam My Brainbox.

Tekst en foto's: Harry Pater