Een behoorlijk gevulde Popzaal was op zaterdag 13 mei
getuige van een lekker avondje bluesrock en heavy rock.
De avond werd geopend
door de Doetinchemse BBR Band, die in 2015 is ontstaan en in 2016 zijn
definitieve vorm kreeg. Deze bluesrockband bestaat uit vijf ervaren mannen die
samen muziek als hun passie hebben.
De muzikanten: André Jas op bluesharp oftewel
mondharmonica (bekend van de Chess Blues Band), toetsenist Jeroen Drogt, bassist
Twan Lieftogt (bekend van Mystic Gemini en Hewink), drummer Marc Noordhoek (ook uit de Chess
Blues Band en verder Gaosch en Devereaux) en gitarist Walter Barkhuysen-Tacke (bekend
van Gaosch, Bark & the Bulldogs en Het Gezelschap). De band speelt
voornamelijk covers, zoals Rockin’ Robin en I Loved Another Woman, die op een
geheel eigen wijze zijn gearrangeerd. André Jas bespeelt niet één
mondharmonica, hij heeft werkelijk een kleine flightcase vol met allemaal
verschillend gestemde bluesharps.
Hij speelt al vrij in het begin van de set
een cover van de J. Geils Band, Whammer Jammer, die origineel werd gespeeld
door hun harmonicaspeler Magic Dick. Het publiek vermaakte zich goed met het
optreden van de BBR Band, maar ondergetekende had liever wat meer variatie
gehad. Mondharmonica solo’s in alle songs vond ik iets teveel van het goede.
Randy Hansen
Na een korte ombouwpauze was het dan eindelijk tijd voor de man waarvoor de meeste bezoekers zijn gekomen: Randy Hansen met zijn twee Duitse begeleiders Ufo Walter op basgitaar en Manni Von Bohr op drums (die continu een koptelefoon droeg, misschien om ervoor te kunnen zorgen dat hij strak bleef drummen).
Na een korte ombouwpauze was het dan eindelijk tijd voor de man waarvoor de meeste bezoekers zijn gekomen: Randy Hansen met zijn twee Duitse begeleiders Ufo Walter op basgitaar en Manni Von Bohr op drums (die continu een koptelefoon droeg, misschien om ervoor te kunnen zorgen dat hij strak bleef drummen).
Dat
Randy Hansen al 62 jaar is, zie je er echt niet aan af. Hij is evenals zijn grote
voorbeeld Jimi Hendrix in Seattle in de staat Washington geboren en hij klinkt
niet alleen heel erg als Hendrix, hij doet ook zijn best om zoveel mogelijk op
hem te lijken, het grootste verschil is dat Jimi Hendrix linkshandig was en
Randy is rechtshandig. Hij eert al jaren Jimi door zijn muziek levend te houden
en heeft al heel wat albums en live-dvd’s uitgebracht met veel materiaal van de
meester, aangevuld met eigen werk.
Dit was ook zaterdag het geval, maar eerlijk gezegd kon ik vaak niet met
zekerheid zeggen of hij nu iets van zijn eigen materiaal speelde of een voor
mij onbekende Jimi Hendrix cover. Uiteraard kwamen veel van Hendrix bekende
songs langs, zoals Hey Joe, Voodoo Chile, The Wind Cries Mary, Crosstown
Traffic, Manic Depression en Little Wing. Maar ook een cover van Papa Was A
Rolling Stone van the Temptations, die overging in Purple Haze, kwam voorbij.
Het was een gevarieerd optreden, waarbij Randy Hansen vaak contact zocht (en kreeg)
met het publiek. En ja, ook typische Hendrix poses als de gitaar achter in de
nek of achter de rug of met zijn tanden bespelen, ontbraken niet!
Tekst en foto’s:
Harry Pater
Zie ook de fotoselectie van Edwin Hunter, hieronder.
Zie ook de fotoselectie van Edwin Hunter, hieronder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten